In de bundel Wenken voor de jongste dag (p. 197 e.v.) spreekt Mulisch over een toneelstuk dat hij schreef over de zoon van Raspoetin.

E.G.H.J. Kuipers schrijft in zijn artikel Ongepubliceerde werken van Harry Mulisch (Literatuur 4-6 (1987), p. 319) dat dit toneelstuk waarschijnlijk is geschreven in 1948 en Mulisch’ manscriptverbrandingen heeft overleefd.